Azerbejdżan nie należy do najpopularniejszych kierunków wśród Polaków, a szkoda, gdyż jest to kraj, który potrafi oczarować nie jedną osobę. Jeśli już ktoś o nim słyszał, to miało to najczęściej związek z konfliktami z sąsiednim krajem – Armenią. W wielu miejscach w Azerbejdżanie możemy znaleźć bezpieczne obszary. To kraj o niezwykle bogatej kulturze, niezwykłych zabytkach i pięknej przyrodzie.
Azerbejdżan znajduje się w Azji Zachodniej na Kaukazie, nad Morzem Kaspijskim. Graniczy z Iranem, Turcją, Armenią, Gruzją i Rosją. Nazwa kraju pochodzi prawdopodobnie od perskiego słowa „Azarabadagan”, co oznacza „kraina wiecznego ognia”. Może mieć to związek z zaratusztrianizmem, który był kiedyś dominującą religią w tym regionie, a jej wyznawcy czcili ogień. Dzisiaj większość mieszkańców wyznaje islam. Zamieszkujący Azerbejdżan ludzie wywodzą się od plemion turkijskich, kaukaskich oraz indoeuropejskich, a posługują się językiem azerskim, który spokrewniony jest najbliżej z językiem tureckim. Jest to państwo, w którym przenikało się wiele różnych kultur. Dzisiaj pozostawiły po sobie niezwykle barwną mozaikę. Jakie miejsca powinien zobaczyć każdy turysta zwiedzający Azerbejdżan?
Baku – stolica kraju ognia
Baku to największe miasto w Azerbejdżanie i największy port na Morzu Kaspijskim. Dzisiaj mieszka tu aż 1/4 całej populacji państwa. Nie każdy o tym wie, że w Baku na przełomie XIX i XX wieku zamieszkiwało wielu Polaków. Byli to zesłańcy polityczni oraz uczeni, inżynierowie i architekci, którzy przybyli do tego miejsca ze względu na wielki boom naftowy. To między innymi dzięki naszym rodakom nastąpił gwałtowny rozwój miasta. Do dzisiaj można znaleźć tam kilka budynków zaprojektowanych przez polskich architektów. Są to m.in. budynek Rady Miejskiej wg projektu Józefa Gosławskiego, gmach Narodowej Akademii Nauk i Pałac Murtuzy Muchtarowa wg projektu Józefa Płoszki.
Najpopularniejsze obecnie budynki w Baku, które stały się też wizytówką nowoczesnej stolicy to Flame Towers, czyli „ogniste wieże”. To grupa trzech wieżowców, które kształtem przypominają płomienie. Do najważniejszych zabytków w mieście należy zespół pałacowy Szirwanszachów, pochodzący z XV wieku. Na terenie kompleksu znajduje się wspaniała rezydencja, muzeum, łaźnie i meczet. Zespół budynków wpisany został na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. W Baku warto również zobaczyć Wzgórze Męczenników, gdzie pochowano 15 tysięcy osób zabitych w walce o niepodległość kraju oraz liczne muzea jak: Państwowe Muzeum Historyczne, Muzeum Miniaturowych Książek, Państwowe Muzeum Sztuki czy Centrum Kultury Heydara Alijewa.
Park Narodowy Qobustan
Jest to park narodowy, który znajduje się we wschodniej części kraju i należy do największych atrakcji turystycznych. Teren parku obejmuje liczne wąwozy, pagórki i skały. To, co najbardziej przyciąga zwiedzających to petroglify, czyli rysunki wyryte w skale. Jest tam około 6 tysięcy rysunków przedstawiających ludzi, zwierzęta, bitwy, wojowników, tańce rytualne, walki byków, łodzie z wioślarzami, karawany wielbłądów, słonie i gwiazdy. Najstarsze pochodzą prawdopodobnie sprzed 20 tysięcy lat, a najmłodsze mogą mieć około 5 tysięcy lat. Miejsce znalazło się na liście UNESCO w 2007 roku.
Yanar Dag
Około pół godziny drogi na północ od Baku znajduje się Yanar Dag, co oznacza „płonące wzgórze”. W tym niezwykłym miejscu można oglądać płonący ogień na kamieniach i ziemi. Pod powierzchnią znajdują się złoża gazu oraz ropy, a przez szczeliny wydostają się etan i propan. Ulegają one samozapłonowi i tworzą dzięki temu niesamowite płomienie, które widać na zboczach wzgórza. Kiedyś takich miejsc było dużo więcej w Azerbejdżanie, ale zaczęły one zanikać, kiedy w państwie rozwijał się przemysł wydobywania ropy naftowej. Do płonących wzgórz przybywało kiedyś wielu czcicieli ognia z Persji oraz Indii.
Ateszgah
Jest to dawna świątynia zaratusztrian i hinduistów w miejscowości Surakhany, która znajduje się około 15 kilometrów od Baku. Obecnie mieści się tam muzeum. Obiekt stoi na miejscu, skąd naturalnie wypływał kiedyś gaz ziemny. Płomienie, które wydobywały się z ziemi, były czczone przez wyznawców zaratusztrianizmu. Budowla powstała we wczesnym średniowieczu, ale kiedy kult ognia zanikał wraz z islamizacją Azerbejdżanu, świątynia nie działała przez długi czas. Budowla została jednak przebudowana w XVIII wieku przez hinduistów, a konkretnie przez czcicieli indyjskiego boga Śiwy. Hinduiści zamieszkiwali tereny Kaukazia już w późnym średniowieczu. Znaleźli się tam ze względu na przebiegające w tamtym miejscu szlaki handlowe. Dzięki temu ponownie rozkwitł kult ognia. W drodze z Baku do Surakhany można też zobaczyć pola naftowe.
Naftalan
To niewielkie miasto znajdujące się w zachodniej części kraju, a słynie z ropy naftalanowej. W Azerbejdżanie od wieków stosuje się wody mineralne, nafty, a nawet wulkany błotne w celach leczniczych. Ropa naftalanowa była cennym i rzadkim lekiem na Szlaku Jedwabnym. Przybywały tu karawany wielbłądów już w starożytności, a w czasie wojny z Rosją żołnierze japońscy używali maści z nafty do leczenia ran. Do dzisiaj rocznie leczy się tutaj około 20 tysięcy osób. Środek jest stosowany w leczeniu kilkudziesięciu chorób ortopedycznych, neurologicznych, chorób skóry, a także chorób naczyniowych i ginekologicznych. Właściwości naftalanu zostały potwierdzone przez liczne badania naukowe prowadzone przez Azerbejdżański Instytut Naukowo-Badawczy. W 1933 powstało w mieście pierwsze uzdrowisko. Dzisiaj znajduje się tutaj kilka hoteli i sanatoria, a samo miasto ma bardzo ciekawy klimat. Maść z ceną ropą naftalanową najlepiej kupić w aptekach.